Za nami trudny, ale owocny czas zdalnej edukacji. Wspólnie przekraczamy granice, których nikt z nas wcześniej nie musiał pokonywać, np. ja nauczyłam się tworzyć filmy edukacyjne i pracować na platformach, o których wcześniej nie miałam pojęcia. Cieszy mnie fakt, że uczniowie, mimo różnych warunków życiowych i technicznych, chętnie uczestniczą
 w zajęciach zdalnych, nierzadko wykonują prace dodatkowe, które wypadają świetnie! W tym czasie wszyscy zdajemy egzamin dojrzałości, poznajemy się z innej strony, nasze więzi paradoksalnie wzmacniają się, odkrywamy nowe talenty, umiejętności. Kieruję swoje podziękowania do rodziców, którzy wspierają wszelkie działania edukacyjne i dodają otuchy.

Prezentuję wiersz mojego ucznia, który powstał z okazji pierwszego dnia wiosny. To debiut, który zasługuje na uwagę.

“Wiosna”

Kiedy się budzę w pierwszy dzień wiosny,
czuję, że żyję, jestem radosny.

Słyszę uroczy śpiew wielu ptaków.
A w trawie jak huczy! Tupot robaków.

I jak w ogrodzie siedzę cichutko,
to wciąż mi brakuje, to wciąż za malutko.

Tego zapachu, powiewu świeżości.
Nawet mych dziadków mniej bolą kości.

Widok wspaniały, rosną rabatki,
to serce raduje jak miłość do matki.

Szymon Dworzecki, klasa 5e

Dominika Ziemak, nauczycielka języka polskiego, SP1 im. Tytusa i Jana Działyńskich w Plewiskach